Για κάποιους γονείς είναι εξοργιστικό να βλέπουν τα παιδιά τους κλειδωμένα στο δωμάτιό τους να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια για ατελείωτες ώρες, αρκετές φορές χωρίς φαγητό και νερό.
Όμως τώρα μια νέα έρευνα αποκάλυψε ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα οποία εξελίσσονται σε γρήγορους ρυθμούς, μας κάνουν να παίρνουμε σωστές και γρηγορότερα τις όποιες αποφάσεις μας.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη διεξήγαγαν μία σειρά πειραμάτων για να αξιολογήσουν κατά πόσο κανονικές «δόσεις» παιχνιδιών γρήγορης δράσης θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τις γνωστικές μας ικανότητες.
Οι ερευνητές εξέτασαν δεκάδες νέους ηλικίας 18-25 ετών οι οποίοι δεν ήταν τακτικοί παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, χωρίζοντάς τους σε 2 γκρουπ.
Το πρώτο γκρουπ έπαιζε με παιχνίδια «υψηλής αδρεναλίνης» («Call of Duty 2», «Unreal Tournament») στα οποία οι συμμετέχοντες σκοτώνονται μεταξύ τους.
Στο δεύτερο γκρουπ δόθηκε το «Sims 2», ένα ήπιο παιχνίδι στρατηγικής το οποίο μιμείται τους ρυθμούς της καθημερινής ζωής.
Μετά από 50 ώρες συνεχούς παιξίματος και τα 2 γκρουπ έπρεπε να περάσουν από μια σειρά τεστ προκειμένου να διαπιστώσουν οι ερευνητές αν θα έπαιρναν γρηγορότερα τις όποιες αποφάσεις.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όσοι «εκπαιδεύτηκαν» με παιχνίδια δράσης, έπαιρναν τις αποφάσεις τους 25% γρηγορότερα από τους συμμετέχοντες στο δεύτερο γκρουπ ενώ απάντησαν σωστά και στον ίδιο αριθμό ερωτήσεων
«Οι παίκτες παιχνιδιών δράσης, είναι ακριβείς και ταχείς, όσο και οι υπόλοιποι» δηλώνει η καθηγήτρια νοητικής ανάπτυξης του Ρότσεστερ, Νταφνι Μπαβελιε, η οποία τα τελευταία 10 χρόνια ερευνά πώς τα παιχνίδια δράσης επηρεάζουν το μυαλό και τα μάτια.
Τα ευρήματα είναι σημαντικά επειδή δείχνουν πώς κάποια ηλεκτρονικά παιχνίδια - τα οποία κατά καιρούς έχουν κατηγορηθεί ότι κάνουν τους ανθρώπους νωθρούς - βοηθούν τους παίκτες να αποκτήσουν οξυμένη ευαισθησία για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Τώρα οι ερευνητές λένε ότι τα παιχνίδια δράσης έχουν επππτώσεις και στον αληθινό κόσμο όπως βελτίωση των ικανοτήτων μας να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, να οδηγούμε, να διαβάζουμε ακόμη και τα ψιλά γράμματα και να ξεχωρίζουμε τους φίλους μας μέσα σε ένα πολύβουο πλήθος.
