Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Νεοέλληνα αναρωτήσου: «Μήπως είμαι μαλάκας;;;»


Καθόμαστε εδώ και μέρες και βλέπουμε το ξεπούλημα της χώρας μας (όχι ότι αυτό έγινε τώρα)  και όλοι μαζί κουνάμε συγκαταβατικά τα κεφάλια μας, κάπου κάπου ξεφυσάμε κιόλας και μόλις πέσουν οι διαφημίσεις πάμε να δούμε αν ψήθηκε η πιτσα…

Νεοέλληνας 2011…

Ο άλλοτε εκπρόσωπος του «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» πέθανε…
.

Το πότε ακριβώς θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος, αν ασχοληθεί κιόλας με την πάρτη 10,000,000 τύπων με ιστορία χιλιάδων ετών που ξαφνικά αποφάσισαν από Έλληνες να λέγονται Πασοκατζήδες, Νεοδημοκράτες, Κομμουνιστές και Χρυσά Αυγά και εγώ δεν ξέρω τι…

Ειλικρινά εδώ και δύο μέρες δεν νιώθω βολικά με αυτό που συμβαίνει…

Τρεις μέτριοι οικονομολόγοι ήρθαν μέσα στη χώρα μου και μου κούνησαν το δάχτυλο λες και είναι πατερούληδες. Τρεις τύποι που ούτε η μάνα τους δεν τους ξέρει… Που δεν τους ψήφισα.. Που δεν τους θέλω… Που αρνούμαι να τους μάθω… Τρείς τύποι που κάποτε θα πέρναγαν έξω απ την Ακρόπολη με σαγιονάρα βερμούδα και φωτογραφική μηχανή στο στήθος ήρθαν να μου που τι;;;

Πούλα τα όλα αλλά κράτα τα μνημία σου…

Τι να του πείς τώρα αυτού του τύπου;;;

Και να του πεις μήπως θα καταλάβει;;;;

Αλλά το θέμα είναι ότι εγώ ψήφισα υποτίθεται κυβέρνηση και νομίζω πως έχω σύνταγμα με Πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Δημοκρατίας…

Πότε κιόλας αυτοί διαγράφησαν και τη θέση τους πήραν οι άσχημοι κουνιστοί τύποι που λέγαμε παραπάνω;;;;

Άστο νεοέλληνα…

Μην κουράζεις το μυαλό σου…

Θα στο πεί ο χατζηνικολάου και η όλγα παίρνει εεεε συγγνώμη τρέμη εννοούσα…

Απλά επειδή αποχαυνώθηκες τόσο που ούτε πήρες πρέφα πως σε κατέκτησαν κιόλας, αν σου μεινε έστω λίγο μυαλό αναρωτήσου…

Τι θα πω στο παιδί μου αύριο μεθαύριο όταν μου πει: « Γιατί μπαμπά εγώ στο προτεκτοράτο αυτό δουλεύω 14 ώρες το 24ωρο και οι άλλες χώρες του Βορρά κάθονται και απολαμβάνουν τον κόπο μου;;;»

Μάλλον τότε θα του απαντήσω: «γιατί ήμουν μαλάκας παιδί μου»
Μάλλον είναι καλύτερα την παραπάνω κατάφαση να την κάνεις ερώτηση σε ενεστωτικό χρόνο στον εαυτό σου και τότε ίσως συνέλθεις λίγο και να βγεις στο δρόμο και ας χάσεις στο τέλος, που δεν θα χάσεις γιατί ο εχθρός είναι θρασύδειλος…








Η συγγραφική ομάδα
του Odontantiodontos