ΟΔΟΝΤΑ ΑΝΤΙ ΟΔΟΝΤΟΣ: Οδοντιατρικά εμφυτεύματα

Τα οδοντιατρικά εμφυτεύματα είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στην οδοντιατρική.

Τα εμφυτεύματα δεν είναι κάτι καινούργιο. Η πρακτική των εμφυτευμάτων έχει ξεκινήσει ήδη από την δεκαετία του 70 και σήμερα πλέον είναι αρκετά εξελιγμένη για να εγγυηθεί πολύ καλά αποτελέσματα. Και λέγοντας πολύ καλά, σήμερα πλέον μπορούμε να πούμε ότι στο 99,7% των ασθενών που έχουν δεχτεί εμφυτεύματα έγιναν αποδεκτά.

Πριν τα εμφυτεύματα αν χάναμε ένα δόντι για διάφορους λόγους, έπρεπε να αντικαταστήσουμε το κενό αυτό με μία γέφυρα "τρώγοντας" δύο υγιή δόντια για να μπορέσει να εφαρμόσει η γέφυρα και μερικές φορές ακόμα και τα απονευρώναμε τα δόντια αυτά. Σήμερα αυτό πιά αποτελεί παρελθόν. Αντί να κάνουμε δύο ενδοδοντικές θεραπείες και να φτιάξουμε μία γέφυρα απλά τοποθετούμε ένα οδοντιατρικό εμφύτευμα στην θέση του χαμένου δοντιού. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 25 λεπτά, είναι ανώδυνη, και η τιμή είναι παραπλήσια με αυτή για μία γέφυρα και δύο απονευρώσεις.

Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα οδοντιατρικά εμφυτεύματα

Τελευταία, πολλές φορές ακούγονται τα εμφυτεύματα ή «φυτευτά δόντια». Για κάποιο διάστημα ήταν της μόδας. Λέγαμε ότι κάναμε ένα εμφύτευμα και περηφανευόμασταν. Αλλά τί ακριβώς είναι το εμφύτευμα, πότε χρειάζεται και ουσιαστικά σε τί εξυπηρετεί;

Τα οστεοενσωματούμενα εμφυτεύματα είναι κυλινδρικά στοιχεία απο καθαρό τιτάνιο, τα οποία τοποθετούνται μέσα στο οστούν της γνάθου, πάνω στα οποία προσαρμόζονται σε μια δεύτερη φάση οι προσθετικές εργασίες.

Το μήκος των κυλίνδρων αυτών ξεκινάει απο 8, 10, 11 έως 15 m.m. και είναι άλλοτε άλλης διαμέτρου. Η εξωτερική επιφάνεια πολλών από αυτά έχει βόλτες, οπότε και βιδώνονται στο οστούν, ενω υπάρχουν και άλλα τα οποία έχουν επεξεργαστεί εξωτερικά με πλάσμα τιτανίου - επίστρωση με μικροσκοπικά σωματίδια τιτανίου τα οποία ψεκάζονται στην εξωτερική του επιφάνεια σε εξαιρετικά υψηλή θερμοκρασία, πίεση και ταχύτητα - έχοντας πετύχει εξαπλασιασμό της επιφάνειας πρόσφυσης.

Στην αρχή το πιό δύσκολο σημείο στην υπόθεση της εμφύτευσης δεν ήταν η διαδικασία της χειρουργικής εμφύτευσης αλλά αν θα δεχτεί ο οργανισμός του ασθενή το ξένο σώμα (εμφύτευμα).

Στις μέρες μας πλέον αυτό αποτελεί παρελθόν...

Η τεχνολογία πάνω στα οδοντιατρικά εμφυτεύματα έχει εξελιχθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και πλέον μπορούμε να πούμε ότι μπορούν να εφαρμοστούν τα οδοντιατρικά εμφυτεύματα σχεδόν σε όλους τους ασθενείς.

Οι ενδείξεις για την τοποθέτηση οστεοενσωματούμενου εμφυτεύματος είναι:

1. Μετά από εξαγωγή κάποιου δοντιού. Αντί να καλύψουμε το κενό με μία γέφυρα και να τροχίσουμε και να απονευρώσουμε τα παρακείμενα δόντια, με ένα εμφύτευμα γλιτώνουμε όλη αυτήν την ταλαιπωρία και τα παρακείμενα δόντια βεβαίως.

2. Σε μερική ανοδοντία. Αν μας λείπουν παραπάνω από ένα δόντια και δεν επιθυμούμε και πάλι να μας τροχίσουν υγιή δόντια για να τοποθετηθεί μία γέφυρα έστι ώστε να καλυφτεί το κενό, τότε μερικά εμφυτεύματα (εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης ο αριθμός) μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημά μας.

3. Όταν ήδη χρησιμοποιούμε μερική ή ολική οδοντοστοιχία. Αν θέλουμε αντί για την κινητή πρόσθεση που χρησιμοποιούμε να αποκτήσουμε μία ακίνητη χωρίς τα συνήθη προβλήματα των κινητών αποκαταστάσεων (αστάθεια, έλλειψη αισθητικής, κλπ) ή αν πλέον η πρόσθεση που χρησιμοποιούμε δεν μας καλύπτει, τότε μία σειρά από εμφυτεύματα είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση.

Πρίν απο την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων έχει προηγηθεί λεπτομερής κλινική εξέταση, εργαστηριακός, όπως επίσης και ακτινολογικός έλεγχος με πανοραμική ακτινογραφία και καμία φορά και αξονική.

Με τα δεδομένα που θα αποκομίσει απο την πιο πάνω μελέτη ο οδοντίατρος, που έχει ειδικευτεί στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων, θα προχωρήσει στη χειρουργική επέμβαση.

Σήμερα που έχουμε στην διάθεσή μας και την ποικιλία των εμβιουλικών - οστικά μοσχεύματα, μεμβράνες - το ποσοστό των ασθενών στους οποίους μέχρι τώρα δεν ήταν δυνατόν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα, όλο και μειώνεται. Εμφυτεύματα όμως δεν μπορούν να κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Υπάρχουν μερικοί παράγοντες οι οποίοι περιορίζουν τις πιθανότητες ενσωμάτωσης και αποδοχής του εμφυτεύματος από τον οργανισμό του εκάστοτε ασθενή. Παραμένουν αντένδειξη η επίμονα κακή στοματική υγιεινή, ο μη ελεγχόμενος διαβήτης ή υπερθυρεοειδισμός, η εξάρτηση απο φάρμακα, ο βρυγμός των δοντιών.

Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι πολύς κόσμος αποφεύγει να βάλει ένα εμφύτευμα γιατί φοβάται την όλη διαδικασία. Ουσιαστικά η διαδικασία της εμφύτευσης δεν είναι και τόσο πολύπλοκη. Έχει τις ίδιες επιπτώσεις όπως και μία εξαγωγή, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες διαδικασίες αναισθησίας, μία απλή τοπική αναισθησία αρκεί για το πέρας της εμφύτευσης. Δεν υπάρχει πόνος κατά την εμφύτευση.

Μετά την τοποθέτησή τους τα εμφυτεύματα καλύπτονται τελείως απο τα ούλα καθώς αυτά συρράπτονται στην αρχική τους θέση. Δίδονται πάντα οδηγίες στον ασθενή για τις πρώτες ώρες και ημέρες. Ακολουθεί απαραίτητα χρονικό διάστημα τριών έως έξι μηνών για την απρόσκοπτη ενσωμάτωση των εμφυτευμάτων. Πάνω τους δεν θα πρέπει να ασκείται καμμία πίεση κατά το μεταβατικό αυτό στάδιο. Κάποια προσωρινή εργασία βοηθάει το άτομο κατά την διάρκεια αυτής της μεσόφασης να τρώει, να μιλάει και να νοιώθει άνετα.

Η δεύτερη φάση αρχίζει με την αποκάλυψη των εμφυτευμάτων στη στοματική κοιλότητα οπότε πάνω τους έχουν βιδωθεί κάποιες προεκτάσεις απο τιτάνιο. Απο τη χρονική αυτή στιγμή, όπου τα εμφυτεύματα φαίνονται πια στο στόμα, ο ασθενής αρχίζει να συμβάλλει κατα πολύ στην όλη προσπάθεια με τη σωστή, αυστηρή θα λέγαμε, στοματική υγιεινή. Η προσθετική εργασία είναι σχεδόν πάντα πορσελάνης με σκελετό απο πολύτιμο μέταλλο.

Σημαντικό ρόλο παίζει το οδοντοτεχνικό εργαστήριο, το οποίο θα παραδώσει μια απόλυτα προσεγμένη εργασία, άψογη καθ' όλα θα λέγαμε, στον κλινικό για να τοποθετηθεί πάνω στα εμφυτεύματα. Η αποκατάσταση αυτή μπορεί είτε να κολληθεί, είτε να βιδωθεί πάνω στα εμφυτεύματα.

Ο σημαντικότερος παράγοντας επιτυχίας από αυτό το σημείο και μετά είναι η σωστή υγιεινή στην περιοχή γύρω από το εμφύτευμα αλλά και γενικότερα στο στόμα του ασθενή.

Απο τη στιγμή που ο ασθενής έχει πια τα δόντια του τοποθετημένα θα πρέπει να βουρτσίζει την περιοχή πολύ καλά με πλαστικού, μαλακού τριχώματος οδοντόβουρτσα, όπως και τα φυσικά του δόντια άλλωστε, καθώς επίσης και στις περιοχές ανάμεσα στα εμφυτεύματα με τα ειδικά για μεσοδόντια διαστήματα βουρτσάκια.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όμως είναι ότι πλέον με τα εμφυτεύματα μπορόυμε να πούμε αντίο στις κινητές αποκαταστάσεις. Η προσθετική εγασία που γίνεται πάνω στα εμφυτεύματα είναι εκπληκτική. Ουσιαστικά δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει την διαφορά από μία πραγματική οδοντοστοιχία.