Γράφει ο Vendetta
Κάθομαι και σερφάρω σε διαφορα blogs εδώ και πολύ ώρα προσπαθώντας να αξιολογήσω τις πληροφορίες της επικαιρότητας τις οποίες διαβάζω και όχι απλά να χαζεύω κείμενα σα να τα βγάζω φωτογραφίες κάθε φορά που ανοιγοκλείνω τα βλέφαρά μου…
Παντού κυριαρχούν λέξεις όπως χρεοκοπία, μετανάστευση, ανθρώπινα δικαιώματα, άσυλο, ελεύθερη διακίνηση ιδεών, Τρόικα, πανεπιστήμιο, φοιτητές… Στην πρώτη ματιά λέω μια απ τα ίδια… Τα ξανακοιτάζω και λέω ότι τελικά κάτι δεν πάει καλά… Και μόλις αναρωτηθώ τι δεν πάει καλά διαπιστώνω ότι τελικά σε διάφορα κείμενα χρησιμοποιούνται όπως είπα λέξεις ως λέξεις και όχι ως έννοιες…
Ξαφνικά έγινε θέμα το αν θα χρεοκοπήσουμε… Η κάθε λέξη όμως και η σημασία της ως λέξη μόλις την ακούς εξαρτάται από την εποχή… Έτσι λοιπόν σήμερα ακούς χρεοκοπία και πάει το μυαλό σου στο ΔΝΤ… Επί αναγέννησης ίσως πήγαινε το μυαλό σου σε ανομβρία ιδεών για το πώς θα γίνει ο άνθρωπος καλύτερος…
Αναρωτιέμαι λοιπόν τι σημαίνει θα χρεοκοπήσουμε και αν τελικά έχει ιδιαίτερη σημασία το αν αυτό σημαίνει ότι θα χαθούν λεφτά… Και όπως φαίνεται αν το σκεφτείς καλύτερα δεν θα χάσει κατά κύριο λόγο λεφτά ο κόσμος ο απλός… Ο κόσμος ο οποίος είχε ένα ετήσιο εισόδημα μικρό-μεγάλο μικρή σημασία έχει, αυτός θα το έχει είτε αυτό εκφράζεται σε euro είτε σε δραχμή είτε σε δολάριο… Αυτοί που θα χάσουν είναι αυτοί που πχ μάζευαν και μάζευαν και μάζευαν χρήματα από ολόκληρους λαούς, χρήματα τα οποία απ την αρχή που κόπηκαν δεν είχαν κάποια αναλογία σε κάτι πολύτιμο το οποίο και θα αντιπροσώπευαν πχ χρυσό, αλλά έτσι απλά και αφηρημένα είπαν «έστω νόμισμα που αντιστοιχεί σε χρυσό»… Μάζεψαν λοιπόν χαρτί το οποίο έκοβαν τόσα χρόνια και τώρα που αποφάσισαν να το εξαργυρώσουν είδαν ότι ο χρυσός πχ δεν αυξήθηκε ιδιαίτερα και πως επειδή μάζεψαν όλα τα νομίσματα-χαρτιά αυτό δε σημαίνει ότι μάζεψαν και ότι πολύτιμο υπάρχει…
Κρίμα γι αυτούς…
Αποφάσισαν λοιπόν αυτοί που όντως χρεοκοπούν ( το 10% που λέγαμε δηλαδή τράπεζες και μεγαλοκαρχαρίες) να μας κάνουν μέλος του προβλήματος τους…
Και εμείς την πατήσαμε και σκεφτήκαμε πως χάνουμε τα λεφτά μας….
Και ξεχάσαμε πως χρεοκοπήσαμε πρώτα ως κοινωνία… Ξεχάσαμε πως πλέον χάθηκαν έννοιες όπως η δημοκρατία… Ξεχάσαμε την ελευθερία λόγου… Ξεχάσαμε τι σημαίνει ανθρώπινο δικαίωμα… Ξεχάσαμε το σεβασμό προς τη γυναίκα και το παιδί… Ξεχάσαμε πως οι λύσεις των προβλημάτων των εκάστοτε κοινωνιών έρχονται πάντα από ένα σημείο… Από τα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ…
Κάθε άνθρωπος γνωρίζουμε πως είναι ένα κύτταρο της κοινωνίας… Ένα σύνολο κυττάρων που έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο αποτελούν ένα όργανο το οποίο τους δίνει και όνομα… Έτσι λοιπόν έλαχε τα πανεπιστήμια να ναι τα εγκεφαλικά κύτταρα του οργανισμού που καλείται κοινωνία… Έλαχε να ναι αυτά το όργανο το οποίο θα γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τα προβλήματα που του φόρεσαν οι περασμένες γενιές και όχι αυτό που θα τα αποδεχτεί και θα τα χρεωθεί να τα λύσει… Το σύστημα αυτό που αφού αγνοήσει την δήθεν χρεοκοπία για την οποία δεν φταίει στη συνέχεια θα στείλει στην αφάνεια όλους αυτούς που έστησαν τον κόσμο όπως τον βλέπουμε σήμερα… Αυτό που θα στείλει τα κόμματα που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας… Αυτό θα γίνει είτε με το καλό είτε με το κακό… Ιστορικά συμβαίνει με το κακό γιατί κάποιοι χρόνια βολεμένοι δεν δέχονται να ξεβολευτούν…
Στο ελληνικό πανεπιστήμιο (σύνολο εγκεφαλικών κυττάρων) όμως, τα πράγματα δεν πάνε καλά… Και αυτό γιατί ενώ υπάρχουν κάποια κύτταρα τα οποία λειτουργούν προς τη σωστή κατεύθυνση, υπάρχουν και κάποια άλλα, τα οποία αναπτύχθηκαν όλα μαζί σε βάθος χρόνου και ενώθηκαν αποφασίζοντας να λειτουργήσουν με γνώμονα το προσωπικό τους όφελος αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα… Αυτά τα κύτταρα λοιπόν στο χώρο μας καλούνται καρκινικά… Αυτού του είδους ο καρκίνος είναι ο χειρότερος που μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία… Ο εγκέφαλος της που θα κατεβάσει ιδέες νοσεί… Νοσεί επειδή κάποιοι τύποι αποφάσισαν από τώρα πως θέλουν να ανήκουν στους βολεμένους… Αποφάσισαν πως δεν τους νοιάζει να ναι άνθρωποι ελεύθεροι αλλά θέλουν να ανήκουν σε μια αγέλη υπό την ηγεσία κάποιου βαλτού τις εννιά στις δέκα φορές αρκεί να εξασφαλίσουν κάποια τσάμπα τραπέζια σε εκδηλώσεις, κανένα μεταπτυχιακό και φυσικά να γίνουν λίγο γνωστοί σε τόσους όσοι είναι αυτοί που αποτελούν τις φοιτητικές παρατάξεις που πιστέψτε με είναι αριθμός αστρονομικός για τα δικά τους δεδομένα…
Η χρεοκοπία λοιπόν της ελληνικής κοινωνίας είναι εμφανής αν δει κανείς το πώς λειτουργούν τα πανεπιστήμια όπου οι δήθεν «συνδικαλΗστες» καπηλεύονται την ψήφο των συμφοιτητών τους για να δείξουν ποσοστά στους καθηγητές και ανάλογα με το μέγεθος του ποσοστού τους να παζαρέψουν και το ποιους θα πάρουν με το μέρος τους εξασφαλίζοντας τους προώθηση των συμφερόντων των τελευταίων πάντα υπό το πρίσμα ότι προτείνουν αλλαγές δήθεν για το καλό των συμφοιτητών τους…
Έτσι όπως μας λέει σήμερα ο Πρωθυπουργός ότι προτείνει λύσεις για να μην χρεοκοπήσουμε (ενώ παραπάνω εξηγήσαμε τι σημαίνει για τον κόσμο χρεοκοπία) και άρα για το καλό μας κάπως έτσι προτείνουν τις περισσότερες φορές και τα καρκινικά κύτταρα που λέγαμε παραπάνω προτάσεις για το καλό των φοιτητών…
Αγαπητέ αναγνώστη λοιπόν, είτε είσαι μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας είτε όχι… Αναρωτήσου… Γιατί τους δίνεις αξία;;; Γιατί δεν λες πως αυτή τη φορά στην κάλπη θα ρίξω ένα χαρτί που πάνω του θα χει γραμμένο ένα ποίημα για παράδειγμα;;;; Γιατί δεν τους φέρνεις στη δυσάρεστη θέση όταν τους ρωτήσουν οι καθηγητές αν μιλάμε για πανεπιστημιακή κοινότητα τι ψήφισαν οι φοιτητές να τους πουν ότι στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές εμπλούτισαν την ποιητική τους συλλογή;;; Γιατί δεν τους κάνεις να φανούν τόσο βλάκες απέναντι σε αυτούς που τα χουν κάνει πλακάκια και δεν τους φέρνεις στη θέση να ντραπούν έστω να βγουν να ξαναμιλήσουν σε επόμενη γενική συνέλευση;;;
Κακά τα ψέματα αυτή η λύση θα ταν η ιδεατή… Και θα χε και νόημα και συμβολισμό… Δυστυχώς όμως θα υπάρξει χειρουργείο… Γιατί όταν ο κόσμος αποφασίσει άναρχα να σπάσει τα δεσμά της σύγχρονης κοινωνίας σμπαραλιάζοντας θεσμούς και κόμματα τότε τα παραμάγαζα αυτών των κομμάτων μέσα στα πανεπιστήμια θα μείνουν χωρίς πραμάτεια και κάλυψη και τότε θα λογοδοτήσουν απέναντι στους συμφοιτητές τους…
Και αυτό θα γίνει όταν με την κατάρρευση των κομμάτων που λέγαμε, αυτοί αποφασίσουν αν τελικά θα ναι με το μέρος αυτών που θα αγωνίζονται για την αλλαγή (μεταξύ των οποίων θα ναι και όλοι οι απλοί φοιτητές) ή με το μέρος των κομμάτων… Και επειδή μάλλον με τους δεύτερους θα ναι και τελικά θα χάσουν στα κεφάλια τους πάνω θα επιβληθεί το δίκαιο του νικητή που πάντα αποδίδεται μετά από μια σύγκρουση…
Φίλε Αναγνώστη κατά βάθος ξέρεις πως έτσι θα γίνουν τα πράγματα…
Το νιώθεις πως αυτή είναι η εξέλιξη…
Απλά μάθε να πονάς για την έννοια χρεοκοπία σε όλο της το μεγαλείο και προσπάθησε να αποτρέψεις αυτή και όχι τη λέξη χρεοκοπία και την σημασία που χει σήμερα…
